door Marscha van Noesel
Hallo Souza! 20 januari 2024
Aanwezig: Conny, Marion, Jeanine, Eke, Marijke R., Marijke van P., Annet, Josje, Nasima, Margot, Gerard.
(Afwezig: Harm,ziek)Robert)
Begeleiding: Fokko Rijkens uit Roderwolde
Volgende souzadag: 24 februari
Zoals gebruikelijk begon de dag met koffie (koek van Marijke van P.) en wat algemene mededelingen. De expositie: 40 jaar Licht op Souza wordt 24 april 2025 ingericht in de Grote Kerk, 26 april officieel geopend en op 2 juni van datzelfde jaar weer uitgeruimd. (even noteren, zodat die dagen vrij blijven! Twee werken per persoon) Er kunnen nog andere ideeën voor het thema worden ingediend. Aanspreekpunten voor deze jubileumtentoonstelling zijn Dinny Folkerts en Conny.
Fokko begon de dag met enkele losse oefeningen, ruimtelijk inzicht, ellipsen en kubussen, snel en kort, voor de meesten gesneden koek en voor een enkeling minder gemakkelijk. Oefeningen in perspectief, donker en licht. Daarna ging iedereen aarzelend maar al gauw wild en woest aan de slag. De opdracht iets te doen met ondergaande zon, gebouwen en mensen sprak toch meer aan, dan het zich aanvankelijk liet aanzien. De ondergrond stond al snel op doek, maar toen kwamen de beslissingen. Gebouwen? Je kunt het op vele manieren bekijken: architectonisch, grafisch en fragmentarisch. En dan de mensen? Niet noodzakelijk herkenbaar. “Je hoeft niet alles na te schilderen’, zei Fokko
Na de courgettesoep (van Annet) werkten we verder met nieuw elan en nieuwe inzichten. Tegen half vier stonden de resultaten bij elkaar en kon je zien op hoeveel manieren de uitgangspunten op doek kunnen komen: kleurrijk, weinig vorm, veel vorm, veel en weinig licht, stralende luchten en donkere wolken. Fokko besprak alle werken.
Margot heeft voor de grafische vormen gekozen, hoewel het aan het einde van de dag nog duidelijker uit de verf moest komen, waren de lijnen en vlakken al gezet. Als het zover is gekomen moet je je voorbeeld opzij leggen en verder gaan op eigen kracht. Met zwarte contouren versterken en werken vanuit de paarse, grijze en groene tinten.
Nasima zet het museum van Antwerpen op doek, een ingewikkeld perspectief (3-punts). Het werk doet denken aan dat van Claes Oldenburg (googlen), maar met wat meer expressie moet er nog meer leven in de schildering komen.
Marscha: Het Oude Postkantoor (HOP) geeft een koloniale sfeer en herinnert aan het slavernijverleden ,
maar ook aan de zonnige tropen. Er moet nog hard gewerkt worden aan het schilderij, want zoals het is
getoond is het bij lange na niet wat het moet worden. Wordt vervolgd.
Eke: Het werk (een gebouw in een evenwichtige verbindende omgeving) Licht en lucht en losse
schilderstijl horen bij elkaar. Kortom een stijlvol typisch Eke-schilderij. Alom lof.
Marijke van P. De kerk staat er goed in. Goed idee. Er moeten nog mensen in beweging bij komen. Zet de vormen er maar in en ga dan los, is het advies. Marijke R. De techniek is onder controle, maar schilder de zaak niet dicht. De stad met vrouwen in beweging in vlakken geschilderd en gebruik daarbij achtergrond.
Jeanine schildert de branden molen in Haarlem. En goed begin, de wolken niet stuk voor stuk schilderen maar suggereren. Zo min mogelijk vertellen op de doek, het beeld is al genoeg, laat de kijker maar invullen.
Gerard: Mooie kleuren, groen met dat paarse. Denk erop: ‘Je hoeft niet alles te schilderen’.
En omdat Josje, Conny en Marion al weg waren bespreken we hun werken op 24 februari. maar Josje is
dan voor een belangrijke reis in Indonesië.
Tot dan en Fokko kreeg hulde en dank voor al zijn adviezen. Over een maand is hij er weer.
