Aanwezig: allen behalve Josje en Harm (ziekte)
Helaas kon Mark Lisser zijn afspraak niet nakomen. Hij zou komen en met ons het werk voor de tentoonstelling in de Grote Kerk met thema LICHT bespreken. Maar helaas we moesten het samen oplossen en zo goed als
het ging elkaar tips en adviezen geven. En in de nabespreking hebben we geprofiteerd van elkaars vakkennis!!!!
De kunstenaars over hun werk ter voorbereiding van de expositie in de Grote Kerk te Emmen in 2025:
Marijke Reijs: “Voor mijn schilderij ben ik uitgegaan van het gezegde. Er is altijd licht achter de horizon. Want hoe donker het kan zijn, het wordt altijd weer licht.”
Marion: “Vandaag met twee doeken naar de Souza-dag gekomen. Mark L. zou ons werk bekijken en bespreken, maar dat ging helaas niet door. Geen nood! Ik moest toch aan de slag met de bossage in mijn schilderij “Tulpenvelden bij het hunebed in Noord-Sleen”. Over de nogal massief geschilderde bosrand heb ik eikenbomen geschilderd. Ze lijken wat onrustig op hun stammen te staan. Wellicht maken ze zich druk om de tulpenvelden die ineens opkwamen. Twee tulpen ontsnappen aan het gif en nemen de benen.
Het tweede schilderij met het ochtendlicht laat ik voorlopig zo als het nu is. Het was een fijne schilder dag met als afsluiting weer een bespreking met de groep. Dat vind ik een belangrijk onderdeel van een Souzadag, kunnen we veel van elkaar leren.”
Jeanine: “Mijn werk gaat over licht in gewicht. Dat heb ik uitgebeeld in een luchtballon, en licht van een lichtbron , hier
in de vorm van maanlicht.”
Eke Krabben: “Vandaag verder met schilderij 90 x90 cm “Vietnam “. Vierkant formaat , dus lastig om alle plekken op het doek interessant te laten zijn en niet alleen je aandacht
op het midden te richten. Fijne van Souza dag is dat we gebruik kunnen maken van elkaars
expertise, oa dank aan Annet, zo kon ik gericht verder werken.”
Conny: “Ik ben bezig met abstracte werken over licht. Deels schilderijen die daarna bewerkt zijn met Photoshop. Ook ben ik thuis nog bezig over iets met sterren en planeten.”
Robert: De dichter uit Assen kijkt omhoog, zoekt het licht, ziet de duisternis en lijkt zo te zien een wijs man. We zullen hem misschien in levende lijve kunnen aanschouwen bij de
opening. Robert zet zijn kleine werkjes voor de expositie intussen vast goed in de gesso,
dan blijft de verf daar beter beklijven…wat er op komt blijft nog even een verrassing.
Marijke van Proosdij: Marijke heeft een hondje als onderwerp op haar schilderij. Je zou de deur wel open willen zetten. Hij zoekt het licht, ziet het en wil er naar toe. Geïnspireerd door Matisse die geopend raam schilderde met het zonnige uitzicht.
Gerard: Je laat het klooster in steeds romantische omgeving in het volle licht zien. Helaas moest je wat eerder weg . Pas een dag later begrepen we ook waarom.. Stille wateren…
Margot: Drieluik Licht: druktechniek:
carborundum met behulp van beelddragers. Het ziet er abstract en grafisch uit, mooi
kleurgebruik, lijkt ingewikkelde techniek. Ik zocht even op van carburundum is: het mineraal laat zuiverder denken, scherpt het verstand en ondersteunt bij snel afvallen…, maar in de kunst kun je grote afdrukken maken, het is een zeer harde grondstof, in poedervorm vind je het terug is bijv. schuurpapier. (google)
Annet: Potloodtekeningen. Die benaming doet onrecht aan wat je ziet: lieflijke, mystieke en verfijnde beelden: alsof een mistwolk je tegemoet komt en je in een prachtig winterlandschap bent beland. Het zouden illustraties voor sprookjes kunnen zijn, maar verdienen eigenlijk meer aandacht, in ieder geval een mooi plekje in de Grote kerk straks, het begin van de reis.
Marscha: Ik ben bezig met licht door het wuivend riet, kan van alles symboliseren, maar
bedenk het zelf maar. Het werk zoals het er nu uitziet is nog lang niet naar mijn
zin, dus zoals gewoonlijk zal er nog het een en ander veranderen.
Josje en Harm komen er nu wat bekaaid af, ofschoon van Harm een leuk nieuwjaarskaartje er ook wel mag
zijn. Een sneeuwpop: dat was eens. En niet te vergeten de soep van Margot en de koek van Jeanine met bloed, zweet en tranen op tafel gekregen waren overheerlijk.
De groeten van Marscha en de beste wensen voor nu, straks en altijd.
