Door Marscha van Noesel
Hallo allemaal, 13
Met een wat uitgedunde Souza-groep is zaterdag 12 oktober hard en geïnspireerd gewerkt. We hebben een aspirant lid verwelkomd, lang niet voor iedereen een onbekende: Marijke Reijs. Volgens haar zeggen beviel de Souza-club haar goed. Dus de deal is gemaakt, denk ik.
Wat deed iedereen: Gerard met een nieuw landschap op canvas, zag er meteen goed uit ofschoon hij er nog aan wil werken.
Eke was aan het knippen en plakken om acht leuke dames in ouderwetse badpakken op het strand op doek te krijgen. Een verrassend onderwerp, bijna dansend, op liggend formaat canvas-doek, vrolijk en zwierig.
Alice heeft haar onderwerp de touwtje-springende meisje in een fabrieksstad in Engeland van de jaren vijftig kleur gegeven, vergelijking met de door Alice zelf bewonderde Hopper leek niet overdreven.
Krijnie heeft de tekening van haar kleinkind vorm en inhoud gegeven, een sprookje verbeeld, maar nog in bewerking. Marijke volgt een cursus portret schilderen in Haren en de resultaten van die lessen zagen we op een paar paneeltjes. Geen geld overboord gegooid, resultaten op paneeltjes van 40×40, kleurrijke portretten van de modellen. De nieuwe bekende Marijke had ook een spannende schildering op canvasdoek, geschat 50×50 gemaakt, waarbij de een oorlog scene herkende en de ander een onderzeefragment.
Marion was met haar nieuwe Kandinsky project in de weer, waarvan ze een mooi begeleidend kleuren fotoboek had meegenomen. Bij de eindbespreking liet ze een schilderij zien van haar prachtige in bloei staande tuin met een tafel en een potje kersen op de voorgrond. Ze kreeg tips om de twee onderwerpen meer met elkaar in verband te brengen, waarvoor haar dank. Conny had een afspraak in Zeeland, dus zij vertrok nadat wij van haar eigen heerlijke, rijkgevulde tomatensoep hadden genoten. Ze nam haar werk natuurlijk onder de arm mee, waarvan ze nu alleen een foto bezit, want ze schilderde er vlak voor vertrek even met titaan wit overheen. Niets meer van te zien…..
Robert heeft een portret van zijn dochter geschilderd, nog hier en daar lichte vlakken aanbrengen, het leven erin, prachtig, o nee, oordelen mag niet. Dat bracht Robert ons bij de collectieve werkbespreking nog even in herinnering.
O ja en zelf belandde ik weer met gedachten uitgerust met kwast en veel groen en geel in een landschap en later onder inspiratie van Cor Sonke op papier in abstracter werk dat nog niet te tonen is.
En we hebben voor de periode na januari afgesproken dat we Eric Schutte zullen benaderen ons twee keer te begeleiden. Google hem maar even, gevarieerd werk op doek en 3-dimensionaal.
Onze volgende afspraak is zaterdag 17 november. Tot dan!
