Marscha van Noesel

Mijn naam is Marscha van Noesel.  Bovenstaand citaat las ik tijdens mijn laatste vakantie ergens. Life is art, paint your dreams, zo moet het zijn. Geen idee wie het heeft bedacht, maar het is in mijn gedachten blijven hangen.

Al sinds mijn jeugd schilder ik. Hoe dat is begonnen weet ik niet meer, maar mijn huis zonder een ezel of schappen vol acrylverf is ondenkbaar. De namen van mij docenten ben ik vergeten. Alleen niet die van tekenleraren.  Ze zijn er verantwoordelijk voor dat ik nog steeds schilder. Ik ben een autodidact, maar elk jaar volg  ik wel ergens een cursus schilderen,  waar ik weer nieuwe technieken leer. Bij Souza heb ik al eerder een paar seizoenen geschilderd. Na een uitstapje bij Edith Stoel en Ilse Bachmann ben ik nu weer terug bij Souza. Van de leden van deze groep kan ik veel leren.

Van huis uit ben ik journalist. Met de uitoefening van dat beroep, meer dan veertig jaar, heb ik voor de kost gezorgd. Schrijven en schilderen horen voor mij bij elkaar. Als ik met een schrijfproject bezig ben ligt de schildersezel  te rusten en als ik aan het schilderen ben , schrijf ik even niet.
Ik laat me inspireren door de natuur. Ik probeer meestal eerst volgens een plan te werken, maar als ik op weg ben, laat ik op een moment alle plannen varen en laat ik mijn ideeën de vrije loop. Schilderen is voor mij een manier om los te komen van dagelijkse beslommeringen. Het is anders dan schrijven. Schilderen  ontspant, schrijven is spannend.

Ik ben blij als iemand een emotie toont wanneer hij of zij naar mijn werk kijkt. En soms gebeurt dat.