Door Marscha van Noesel
Bij Cor
Onder begeleiding van beeldend kunstenaar Cor Sonke heeft Souza zaterdag 29 juni 2019 opnieuw de penselen in abstracte stand gezet. Niet voor iedereen een dagelijkse gewoonte. In het ruime en prachtige atelier van Cor in Buinerveen dronken we ons eerst wat moed in met een sterke kop koffie. Daarbij verorberden een flinke dosis suiker in de zelfgebakken brownies van Krijnie. Zo konden we aan de slag met het schetsen, zonder het potlood van het papier te tillen, van stillevens. Hoewel dat aanvankelijk voor sommigen misschien vervelend en een herhaling van zetten leek, maakt de oefening toch de tongen en ook de inspiratie los.
Even wennen
Het is even wennen, anders kijken, anders denken, biedt ruimte voor veranderingen die niet definitief hoeven te zijn maar wel verfrissend kunnen werken. Met een andere kijk op je eigen werk dat soms wel een kunstje dreigt te worden. Kijk uit voor routine, is de boodschap. Doorbreek vaste patronen en vooral: het hoeft niet altijd te lukken.
Het blijkt nog niet zo eenvoudig de wereld abstract te bekijken: in streepjes, in vierkanten, in ritmische penseelstreken. Want wat druk je ermee uit, wat wil je zeggen? Waar gaat het over?
Andere weg
Alice sloeg tijdens deze tweede workshop op ongeveer de heetste dag van het jaar, tot nu toe tenminste, helemaal een andere weg in: van figuratief naar een mysterieuze cirkel En wat wil je ermee uitdrukken? Dat mag de toeschouwer zelf bepalen. Voor Jetty en Mia is het abstracte werk gesneden koek. Jettie kwam met een al uitgewerkt doek dat tot de verbeelding spreekt. Verrassend elke keer weer als je het doek omdraait zie je het landschap van de andere kant, ook mooi, maar andersom toch beter. Is dat abstract? Bekijk het van alle kanten?Langdurig kijken totdat je er wat in ziet?
Doen wat je al deed
Gerard waagt zich er nog niet aan. Hij worstelde verder aan zijn landschap met weg, bomen en boerderij. Eke had een andere voorstelling dan gewoonlijk, een andere manier van schilderen uitgeprobeerd, of dit de definitieve nieuwe manier zal worden valt niet te zeggen. Emoties als onzekerheid en gevoelens van ik-kan-het-niet-meer sluipen dan binnen. Marijke schilderde vierkanten, schuin, recht, omhoog en omlaag, over een eerder geschilderd landschap. Dat had verrassende effecten.
Robert bleef bij zijn portretten, maar wist ook genoeg op te pikken van de ontdekkingsreizen van de anderen. Marion was ook druk met het ontwikkelen van een nieuwe stijl, Cor wees haar de weg. En Krijnie werkte aan haar eerder opgezette verbeelding, ze nam de tips van Cor in haar denken over schilderen op. Ook voor Harm is het abstracte werken geen nieuwigheid Hij realiseerde de eerder opgedane tips van Cor op zijn nieuwe doek: een ‘Iandschapachtig iets’ met een hek en grote grijpende ‘vingers’ erboven, maar zo moet je niet kijken naar abstract. Niets is wat het lijkt. Het moet anders. Hoe? Daar zijn geen woorden voor, voorlopig.
Abstract? ‘Kweet et nie”
Zelf belandde ik in een comfortachtig klimaat: landschap met bruisende zee op de achtergrond. Abstract? ‘Kweet et nie”.
We zullen de resultaten zien straks op de expositie in Assen. (Nadere berichten daarover volgen).
In de vroege middag haakten enkele Souza’ers af, niet om wat er nog komen zou, maar omdat de energie even op was. Een enkeling gaf de voorkeur aan de WK vrouwenvoetbal kwartfinale Nederland-Italië. Maar al met al bedankte iedereen Cor voor zijn inzet en begeleiding. Voor herhaling vatbaar. Wie meteen verder wil kan altijd nog zijn lessen komend seizoen bij de AKE gaan volgen!