Aanwezig:
Robert, Eke, Marion, Harm, Gerard, Marijke R. Jeanine, Annet, Nasima, Mia en Marscha (schrijver van dit stuk).
Marijke van P. had drukke werkzaamheden in de Grote Kerk te Emmen. Ga die expo daar zien!
Over abstract en beeldend verhalen
Het vertrek van Jettie stemde iedereen wat treurig. Ze was al bijna 25 jaar lid van Souza. Alom respect voor het besluit, dat wel.
Even brandde er een discussie los over abstract schilderen. Daarover in de nabespreking meer. De koek van Robert bij de koffie en de thee en de soep van Jeanine werden even gulzig verorberd als de tips voor exposities en uitjes… en vele andere nieuwtjes die door elkaar heen over de tafel dwarrelden.
En o ja; Annet geeft op 30 april in de bibliotheek van Klazienaveen een lezing over werken met olieverf.
Hillie Kuilman is gevraagd ons op onze laatste bijeenkomst op 25 juni te begeleiden. Dat doet ze graag. En voor de eerste bijeenkomst van het nieuwe seizoen, september, zouden we heel graag weer willen schilderen in de tuin van Gerben en Wil Dijkstra in Beilen. Dat is gevraagd.
Last but not laest: er komt een nieuw lid : Josje Boetzkens
Het was een noeste werkdag. Iedereen in zijn eigen bubbel, maar toch ook het werk van de anderen af en toe bekijken.
Eke druk met de onderlagen voor een portret geïnspireerd door de losse toets van Jan Sluijters. Robert werkte door aan een portret van zijn jongste kleinkind Tim. Jeanine met twee doeken aan het werk, een specht in een abstract landschap en een woudaapje dat vol moed de wereld in stapt.
Marion, Marijke en Annet, werkten aan een ‘opdracht’. Marion en Annet doen mee aan een project van de gemeente Coevorden.
Marion heeft het verhaal van de prinses van Zweeloo boven water gehaald. Die was bij mij wat in de vergetelheid geraakt, dus even googelen: In het midden van de 5e eeuw na Chr. Werd ten zuiden van Zweeloo een vooraanstaande vrouw begraven. Haar graf werd in 1952 gevonden. Ze droeg een barnstenen snoer om haar middel. Ze droeg een wollen mantel die op haar borst bijeen werd gehouden door een gouden vlinderfibula, mantelspeld. Dit alles te zien in het Drents Museum.
Marion heeft de achtergrond praktisch klaar, maar de prinses moet nog een plekje krijgen. Hoe vind je hoe het landschap daar in het midden van de 5e eeuw er uit zag? Paardenbloemen en zeker het vingerhoedskruid, het gif waaraan ze zou zijn gestorven.
Annet werkte aan haar verhaal voor het project Coevorden: de hagenpreken in de Papeloze kerk in Schoonoord. Vaak ben ik er langs gekomen, maar nooit de tijd genomen er eens in te verdiepen. Annet wel:
In de 16e eeuw tijdens de vervolging van de protestanten werd op hunebed D49 in Schoonoord geheime hagenpreken gehouden. Papeloos, zonder dat er een kathholieke priester en paap, bij was. Het hunebed als kansel maar ook als uitkijkpost om ongenode gasten te kunnen zien aankomen.
Dat beeld komt op Annets doek, de gelovigen rond het hunebed en de dominee er boven op. Ze wil er nog een grapje in bouwen. Misschien een eigentijds boek in de handen van de dominee?
Marijke R, heeft ook een verhaal uit te beelden. Ze doet mee aan Het feest van de Geest, rond Pinksteren. Ze wil twee uitgelaten meisjes op het strand laten dansen,. Probleem is nog wel hoe groot schildert ze de figuren, vanuit welk perspectief en hoe brengt ze de passie, het feest van de geest, de geestdrift, van de twee goed over, Werk in uitvoering. Aan Marijkes passie ontbreekt niets.
JEANINE werkte aan specht in een abstracte achtergrond. Een specht is zoals een kraai gek op glinsterende dingen, die schilderde zich in goudkleurige gele kringen er bij, maar moest dat wel? Dat is nog de vraag. Op een ander doekje werkte ze aan een afbeelding van een andere vogel. Heel nauwkeurig, heel realistisch, jaloersmakend ,
Harm zat met een heel ander probleem: een opdracht van zijn oudste dochter: maak een schilderij dat bij mij past. Dus dat moest ook een abstract, wild en ook kleurrijk doek worden. De hele dag aan gewerkt, aan het eind kwam tijdens de nabespreking de ultieme oplossing en werd een mislukt doek een geslaagd abstract.
Gerard werkte aan een nieuw doek: een landschap met een oude boerderij. Doek is bestemd voor een expositie binnenkort van de Kunstkring Westerwolde.
Mia werkte deze zaterdag om praktische redenen in het heel klein. Ze schilderde bloemachtige knipsels die ze later dan weer op een doek verwerkt. Maar dat moet nog even gezegd worden: ze keek heel goed naar mijn werk en gaf me goede tips over vorm en kleur, waarvoor dank.
Margot werkte aan een portret van een vrouw, haar nichtje. Een uitdaging en nieuw onderwerp voor haar. Oefenen, oefenen en oefenen, zegt de meester portretkunst.( R.)
Nasima hield haar ‘gele huisjes op doek’ wel in de buurt, maar werkte intussen aan een nieuw doek: veel kleurrijke vormen als een puzzel in en op elkaar geschilderd.
En ik had de aanwijzingen van Ruud nog in mijn hoofd, Hoe schilder je een abstract landschap. Kijk naar Jaap Nanninga’s werk. Ruud had het over lijnen die over elkaar en onder elkaar doorlopen. Dat was mijn uitgangspunt. Net als bij Harm kreeg het werk evenwicht en balans toen ik het verticaal draaide.
Harm draaide zijn ‘mislukte werk’ horizontaal en zie daar kwam het abstracte landschap uit de verf.
In de nabespreking gaven we elkaar nog wat aanwijzingen, zoals het horizontaal draaien van Harms werk, de bril van de kleine Tim die niet helemaal in perspectief was geschilderd, de vraag van Jeanine of de gele strepen in het doek met de specht moeten blijven en wat met de rest van de achtergrond te doen. De wens is een abstractie tevoorschijn te toveren. Robert vroeg naar aanleiding van mijn werk hoe je abstract gaat schilderen, Annet gaf uitleg: steeds meer weglaten tot je bij de kern van wat je wilt uitdrukken of schilderen komt . Zoals schrijven schrappen is. Dat advies moet ik me nu maar eens ter harte nemen.
Met zonnige groet, marscha
